πολυπέταλος

-η, -ο, Ν

(για άνθος) αυτός που έχει πολλά ελεύθερα πέταλα στη στεφάνη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + πέταλο. Η λ. μαρτυρείται από το 1809 στο Λεξικόν Γαλλικής Γλώσσης τού Γρ. Ζαλίκογλου].